kowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT*.
* Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 września 2021 r. (sygnatura: 0114-KDIP4-1.4012.314.2021.3.SK)
W obliczu wzrastających kosztów życia oraz istotnej różnicy w cenie odbioru odpadów segregowanych lub niesegregowanych warto mieć na względzie zasady, którymi powinny kierować się organy, ustalając nieselektywne zbieranie odpadów oraz wymierzając sankcje za taką nieselektywną zbiórkę. Sprawą taką zajmował się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w sprawie zakończonej wyrokiem z 12 października 2021 r. (sygn. I SA/Gd 722/21).
W treści postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2019 r., sygn. akt: III CSK 231/18 sąd nie przychylił się do zdania skarżącej, iż rozpoznanie sprawy o zobowiązanie do złożenia rachunku z zarządu jest uzależnione od innych postępowań dotyczących praw do nieruchomości wspólnej oraz wskazał, że istotna w tym zakresie jest szybkość postępowania i rozstrzygnięcie materii postępowania. Tego typu postępowania służą ochronie interesu współwłaściciela. Bez wsparcia sądowego może on nie mieć stosownych informacji aby ustalić ewentualną możliwość dochodzenia roszczeń przewidzianych w art. 206–207 k.c.
by mieszkaniowe obejmuje powierzchnię niejako „wewnątrz” konstrukcji tarasowej. Tylko ta jego część funkcjonalnie służy potrzebom mieszkaniowym właścicieli lokalu. Z kolei elementy konstrukcyjne trwale połączone z budynkiem, będące niejako „na zewnątrz”, funkcji takiej już nie pełnią, a przez to stanowią one nieruchomość wspólną*.
* Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, I Wydział Cywilny, z dnia 15 lipca 2021 r. (sygn. akt: I C 634/16)
W sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Najwyższego z 16 grudnia 2020 r. sygn. akt: I CSK 51/19, sąd analizował warunki i dopuszczalność ustanawiania oraz obrotu prawem do wyłącznego korzystania z nieruchomości wspólnej.
Przyjęta przez wspólnotę uchwała prowadzi do powstania znacznych dysproporcji pomiędzy interesem powódki a interesem pozwanej. W sposób arbitralny rozwiązuje bowiem istniejący w ramach wspólnoty mieszkaniowej pomiędzy powódką a innym właścicielem lokali na korzyść tego ostatniego podmiotu, nie uwzględniając przysługujących powódce uprawnień do korzystania z nieruchomości wspólnej. Posiadanie dostępu do korytarza i pomieszczenia socjalnego z łazienką jako części wspólnych nieruchomości wpływa na atrakcyjność lokali powódki, a tym samym ich wartość rynkową*.
* Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie I Wydział Cywilny z dnia 29 kwietnia 2021 r. (sygn. akt: I ACa 454/20)
W wyroku z dnia 1 września 2021 r.1 NSA wyjaśnił, iż sąd administracyjny rozpatrując skargę w sprawie obowiązków nałożonych przez organ budowlany w ramach postępowania naprawczego regulowanego przepisami Prawa budowlanego, nie ma kompetencji do badania i oceniania zgodności z prawem uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z którego zapisów wynika niezgodność posadowienia obiektu budowlanego z obowiązującymi przepisami prawa.
W wyroku z dnia 19 sierpnia 2021 r.1 NSA wyjaśnił, iż jakkolwiek na gruncie prawa cywilnego funkcjonują dwa ujęcia nieruchomości gruntowej: materialnoprawne i wieczystoksięgowe, to jednak na gruncie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych w prawo własności tych gruntów należy opowiedzieć się za rozumieniem wieczystoksięgowym. W konsekwencji należy uznać, że przekształcenie użytkowania wieczystego we własność następuje w odniesieniu do konkretnej nieruchomości uregulowanej w odrębnej księdze wieczystej, z uwagi na wypełnienie przesłanki jej zabudowy i wykorzystywania w sposób określony w ustawie o przekształceniu.
W praktyce postępowań, których przedmiotem jest wydanie decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę, wątek wzajemnego oddziaływania inwestycji ma istotne znaczenie, a wiele postępowań prowadzonych jest w związku z obiekcjami osób posiadających prawo do terenów sąsiadujących. Stąd też warto zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2021 roku.
W wyroku z dnia 27 maja 2021 r.1 NSA wyjaśnił, iż zgodnie z zasadą praworządności, w postępowaniu administracyjnym organy stosują przepisy prawa aktualne na dzień wydania decyzji, chyba że przepisy przejściowe stanowią inaczej. Z tej przyczyny złożenie wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w czasie obowiązywania (innej niż w dacie decyzji) regulacji nie może wpływać na zastosowanie przez organy administracji przepisu uznanego następnie za niezgodny z Konstytucją.
