Podstawowe rodzaje materiałów – Co wybrać na podłogę?
Choć rynek oferuje szeroki wachlarz wzorów i kolorów, pod względem technicznym wciąż dominują trzy główne kategorie płytek, które różnią się sposobem produkcji, składem i właściwościami. Kluczowe jest odróżnienie materiałów przeznaczonych na podłogi od tych ściennych.
Najbardziej uniwersalnym i najczęściej wybieranym materiałem na podłogi jest gres. Jest to mieszanka gliny, skaleni i kwarcu wypalana w ekstremalnie wysokiej temperaturze (ponad C) i pod wysokim ciśnieniem. Ten proces sprawia, że gres jest wyjątkowo twardy, ma niską nasiąkliwość (poniżej ) i jest wysoce odporny na uszkodzenia mechaniczne i mróz, co czyni go idealnym zarówno do wnętrz, jak i na zewnątrz.
Drugim popularnym materiałem jest terakota. Jest to płytka podłogowa wykonana z oczyszczonej gliny i wypalana w niższej temperaturze niż gres. Terakota jest mniej twarda i ma wyższą nasiąkliwość niż gres, ale jest często cieplejsza w dotyku i łatwiejsza w obróbce. Zawsze występuje jako płytka szkliwiona, co pozwala na dużą różnorodność wzorów. Stosuje się ją głównie na podłogach w pomieszczeniach o umiarkowanym natężeniu ruchu (np. łazienka, sypialnia).
Ostatnim typem jest glazura, która, choć wizualnie atrakcyjna, jest materiałem przeznaczonym wyłącznie na ściany. Glazura jest miękka, krucha, ma wysoką nasiąkliwość i bardzo niską odporność na ścieranie, dlatego nie nadaje się do stosowania na podłogach, nawet w pomieszczeniach o niskim natężeniu ruchu.
Gres – król podłóg: Podział i zastosowanie
Gres, dzięki swojej twardości i trwałości, jest materiałem numer jeden na podłogi w całym domu. Występuje on w trzech głównych wariantach, które różnią się wykończeniem powierzchni, a co za tym idzie – odpornością i pielęgnacją.
Gres szkliwiony
Jest to najpopularniejszy typ, który jest pokryty warstwą dekoracyjnego szkliwa. To właśnie on pozwala na wierne imitowanie drewna, marmuru czy betonu. Choć jest bardzo estetyczny, jego trwałość zależy od jakości szkliwa. W przypadku uszkodzenia lub silnego starcia szkliwa, spodnia warstwa może być widoczna, co obniża estetykę. Dlatego gres szkliwiony musi posiadać odpowiednio wysoką klasę ścieralności PEI, szczególnie w strefach intensywnie użytkowanych.
Gres techniczny
To najbardziej wytrzymały wariant. Jest nieszkliwiony i jednorodny – jego wzór i kolor przebiegają przez całą grubość płytki. Dzięki temu jest niemal niezniszczalny, a ewentualne uszkodzenia czy przetarcia są niewidoczne, ponieważ kolor materiału pozostaje ten sam. Jest jednak mniej dekoracyjny niż gres szkliwiony. Stosuje się go głównie w miejscach o bardzo dużym natężeniu ruchu, takich jak garaże, magazyny, korytarze publiczne lub jako trwałe wykończenie tarasów.
Gres polerowany
Jest to gres szkliwiony lub techniczny, który po wypaleniu zostaje mechanicznie wypolerowany, uzyskując lustrzany połysk. Choć wygląda bardzo elegancko (szczególnie w imitacji marmuru), polerowanie otwiera mikroskopijne pory w strukturze płytki. Powoduje to, że gres polerowany jest bardziej podatny na wnikanie plam i wymaga impregnacji po montażu. Ponadto, jest bardziej śliski niż gres matowy, co czyni go ryzykownym wyborem w strefach mokrych (kuchnia, łazienka).
Krytyczne parametry techniczne – Liczby, które decydują o jakości
Wybór płytek powinien być oparty na analizie czterech kluczowych parametrów technicznych, które są podane na opakowaniu i decydują o trwałości i bezpieczeństwie podłogi.
Klasa ścieralności (PEI)
Parametr ten dotyczy wyłącznie płytek szkliwionych i jest absolutnie kluczowy przy wyborze płytek podłogowych. W skali od I do V określa on, jak dany materiał jest odporny na ścieranie powierzchni. PEI I to płytki o najmniejszej odporności, odpowiednie tylko na ściany. PEI III jest standardem dla pomieszczeń o umiarkowanym ruchu, takich jak łazienka czy sypialnia. Do kuchni, korytarza i salonu zaleca się wybór PEI IV lub nawet PEI V, które gwarantują wysoką odporność na piasek i inne zanieczyszczenia wnoszone na butach.
Antypoślizgowość (Klasa R)
Parametr R jest kluczowy dla bezpieczeństwa, szczególnie w strefach mokrych. W skali od R9 do R13 określa współczynnik tarcia płytki. Im wyższa cyfra, tym większa chropowatość i mniejsza śliskość. Na podłogę w suchym salonie wystarczy R9. W kuchni, gdzie występuje ryzyko zachlapania tłuszczem i wodą, zalecane jest minimum R10. Na zewnątrz, na tarasach i balkonach, gdzie płytka narażona jest na deszcz i lód, należy stosować R11 lub R12.
Nasiąkliwość i mrozoodporność
Nasiąkliwość informuje o tym, ile wody wchłania płytka. W łazience i kuchni zalecana jest nasiąkliwość na poziomie do . W przypadku gresu podłogowego, nasiąkliwość jest bardzo niska (poniżej ), co automatycznie oznacza, że jest on mrozoodporny i nadaje się do zastosowania na zewnątrz. Terakota o wyższej nasiąkliwości, musi być oznaczona jako mrozoodporna, jeśli ma trafić na balkon.
Formaty i układ płytek na podłogę – estetyka w perspektywie
Format płytki i sposób jej ułożenia mają gigantyczny wpływ na percepcję przestrzeni, estetykę i łatwość utrzymania czystości.
Wielkie formaty i rektyfikacja
Obecny trend podłogowy to zdecydowanie wielki format. Płytki XXL o wymiarach cm, cm, a nawet cm czy cm, minimalizują liczbę fug. Mniej fug to nie tylko nowocześniejszy, bardziej monolityczny wygląd, ale przede wszystkim większa higiena i łatwiejsze czyszczenie. Duże płyty najlepiej wyglądają w połączeniu z rektyfikacją, czyli procesem maszynowego przycinania krawędzi pod kątem . Płytki rektyfikowane umożliwiają zastosowanie minimalnej fugi (od mm do mm), co potęguje wrażenie gładkiej, jednolitej płaszczyzny.
Wpływ układu na przestrzeń
Sposób układania ma kluczowe znaczenie. Układanie płytek po przekątnej (w karo) może optycznie powiększyć małe pomieszczenia. W przypadku płytek drewnopodobnych najpopularniejsze są układy imitujące parkiet – klasyczna "cegiełka" z przesunięciem o długości lub, bardziej elegancka, ale wymagająca precyzji, jodełka (chevron lub węgierka). Ważną zasadą w małych wnętrzach jest minimalizowanie kontrastu między płytką a fugą, aby linia fug nie dzieliła optycznie podłogi.
Płytki do zadań specjalnych – podział na pomieszczenia
Płytka, która sprawdzi się w salonie, niekoniecznie będzie idealna do kuchni czy na korytarz. Wybór powinien być dostosowany do specyfiki użytkowania danego miejsca.
Kuchnia – walka z tłuszczem i ścieraniem
Kuchnia jest jednym z najbardziej wymagających pomieszczeń. Podłoga narażona jest na upadki ciężkich przedmiotów, plamy z tłuszczu, wina oraz intensywne ścieranie przy blatach i lodówce. Tutaj konieczny jest gres szkliwiony o wysokiej klasie PEI (minimum IV) i odporności na plamy (ważne zwłaszcza przy płytkach imitujących jasny beton czy marmur). Z punktu widzenia bezpieczeństwa, zalecana jest antypoślizgowość R10, a najlepiej płytki matowe lub strukturalne, które ukrywają drobne zabrudzenia.
Salon – estetyka i format
W salonie estetyka gra pierwsze skrzypce, a ruch jest umiarkowany. Tutaj można bezpiecznie stosować gres szkliwiony w dużych formatach, często imitujący polerowany marmur (dla efektu glamour) lub ciepłe drewno. Wystarczająca jest klasa PEI III lub IV. Kluczowy jest tu wybór rektyfikowanych płytek, które tworzą luksusowy efekt jednolitej tafli. Pamiętajmy, że pod płytkami często znajduje się ogrzewanie podłogowe, a gres jest idealnym przewodnikiem ciepła.
Korytarz i wiatrołap – walka z piaskiem i mrozem
Korytarz i wiatrołap to strefy buforowe, gdzie wnoszony jest piasek, błoto i sól. Piasek jest najbardziej ściernym zanieczyszczeniem, dlatego tu kluczowa jest najwyższa klasa PEI (IV lub V) oraz twardy gres techniczny lub bardzo wytrzymały gres szkliwiony. Jeżeli płytka styka się bezpośrednio z drzwiami zewnętrznymi, musi być mrozoodporna i posiadać antypoślizgowość R10/R11.
Płytki na podłogę: Wybór oparty na równowadze
Wybór płytek podłogowych wymaga znalezienia idealnej równowagi między estetyką a parametrami technicznymi. Nie warto oszczędzać na jakości materiału w strefach intensywnego użytkowania, takich jak kuchnia czy korytarz, gdzie niska klasa PEI szybko doprowadzi do zniszczenia powierzchni.
Kryteria wyboru powinny wyglądać następująco:
- Gres jako domyślny materiał podłogowy ze względu na niską nasiąkliwość i twardość.
- Klasa PEI IV lub V dla pomieszczeń o dużym natężeniu ruchu (kuchnia, korytarz).
- Antypoślizgowość R10 lub wyższa dla stref mokrych (kuchnia, łazienka) i zewnętrznych.
- Rektyfikacja i duży format dla nowoczesnego, łatwego w czyszczeniu efektu wizualnego.
Świadoma decyzja oparta na tych parametrach zapewni nie tylko piękny, ale i bezproblemowy fundament dla Twojego domu na długie lata.
Płytki podłogowe zobaczyć można w salonie wyposażenia wnętrz online:https://sklep.dominograbowski.pl/kategoria-produktu/plytki/plytki-podlogowe/
POLECAMY
