Stan faktyczny. Postępowanie przed organami Państwowej Straży Pożarnej
Na podstawie ustaleń wynikających z przeprowadzonej kontroli w zakresie rozpoznawania możliwości i warunków prowadzenia działań ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, komendant miejski Państwowej Straży Pożarnej decyzją nakazał wspólnocie mieszkaniowej zapewnienie dostępu z drogi pożarowej dla drabin mechanicznych i podnośników hydraulicznych do 100% długości elewacji frontowej należącego do wspólnoty budynku w zabudowie pierzejowej poprzez przycięcie gałęzi jednego z drzew od strony elewacji budynku na całej wysokości oraz wycięcie dwóch innych. W toku czynności kontrolnych stwierdzono bowiem, że do kontrolowanego budynku nie doprowadzono drogi pożarowej, o której mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych2.
Od powyższej decyzji wspólnota mieszkaniowa wniosła odwołanie, podnosząc, że przedmiotowa decyzja skierowana została do niewłaściwego adresata, który nie dysponuje zarówno środkami, jak i kompetencjami umożliwiającymi jej wykonanie nałożonych obowiązków. Zarzucono również wyznaczenie zbyt krótkiego terminu na zrealizowanie określonego w decyzji obowiązku.
Po rozpatrzeniu odwołania, Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej uchylił decyzję organu I instancji i orzekł co do istoty sprawy w ten sposób, że nakazał wspólnocie doprowadzić drogę pożarową o utwardzonej nawierzchni, umożliwiającą dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej o każdej porze roku do budynku, w sposób określony szczegółowo w decyzji lub spełnić łącznie inne warunki wskazane w wydanej decyzji.
W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia, organ II instancji wyjaśnił, iż z akt sprawy wynikało bezspornie, że do budynku wspólnoty mieszkaniowej nie została doprowadzona droga pożarowa spełniająca wymagania określone w rozporządzeniu. Ustalono, że przedmiotowy budynek jest obiektem średniowysokim, kategorii zagrożenia ludzi ZL III i ZL IV, w zabudowie pierzejowej. Ponieważ obowiązujące przepisy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „zabudowy pierzejowej”, opierając się na definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego, komendant wojewódzki przyjął, że przedmiotowa zabudowa była zabudową pierzejową, ponieważ zachowywała ciągło...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
