Odmowa przyznania dodatku węglowego może wynikać z różnych przyczyn formalnych lub merytorycznych. W artykule pochylamy się nad wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2025 r. (sygn. akt: I OSK 1275/24) – w jego treści żadna z regulacji Ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz. U. z 2024 r., poz. 1207 ze zm.) nie wiąże spełnienia przesłanki normatywnej w postaci braku w terminie do dnia 30 listopada 2022 r. możliwości ustalenia odrębnego adresu miejsca zamieszkania dla poszczególnych gospodarstw domowych zamieszkujących pod tym adresem w odrębnych lokalach od uprzedniego podjęcia przez wnioskującego o dodatek działań formalnych, zmierzających do ustalenia odrębnego adresu zamieszkiwanego lokalu, w tym np. uzyskania zaświadczenia starosty o samodzielności lokalu, wystąpienia z wnioskiem o nadanie numeru porządkowego czy wszczęcia procedury wydzielenia samodzielnego lokalu.
Autor: Agnieszka Żelazna
Radca prawny, członek OIRP we Wrocławiu oraz wspólnik w LexCertus Kancelaria Radców Prawnych Żelazna i Tejszerska–Siwińska s.c. www.lexcertus.pl
Ustawodawca przyznał kompetencję do zwołania zebrania ogółu właścicieli lokali wielu wyszczególnionym w przepisach Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1048 ze zm.) podmiotom w przypadkach jednocześnie określonych w tej ustawie. W niniejszym artykule wskazane zostaną te podmioty i okoliczności, w razie zaistnienia których przysługuje im uprawnienie do zwołania zebrania właścicieli lokali.
Powódź, która we wrześniu 2024 roku dotknęła rejony południowej i południowo-zachodniej części kraju, skutkowała wprowadzeniem przez ustawodawcę szeregu zmian do obowiązujących regulacji prawnych, zmierzających – ogólnie rzecz ujmując – do zażegnania skutków klęski żywiołowej oraz udzielenia pomocy gminom i ich mieszkańcom. Artykuł opisuje szczególne regulacje, które zostały wprowadzone m.in. do ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi1.
Problemy z funkcjonowaniem systemów wentylacji grawitacyjnej w budynkach wielorodzinnych to częsty przedmiot decyzji nadzoru budowlanego. Wydane przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienie dotyczące obowiązku montażu nawiewników okiennych w celu przywrócenia prawidłowego przepływu powietrza pokazuje, jak skomplikowane mogą być spory o poprawne działanie przewodów kominowych oraz zakres odpowiedzialności wspólnot i właścicieli lokali. Czy decyzje organów i sądów zmierzają ku skuteczniejszemu egzekwowaniu przepisów?
„Czynności zachowawcze” wprowadzono do przepisów Kodeksu cywilnego, ale bez bliższego dookreślenia. Zgodnie z art. 209 każdy ze współwłaścicieli może wykonywać wszelkie czynności i dochodzić wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
W wypadkach wskazanych przepisami ustawy o własności lokali[1] ustawodawca dopuścił możliwość ustanowienia przez sąd zarządcy przymusowego w celu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną wspólnoty mieszkaniowej.
Przepisy ustawy o własności lokali[1] przewidują dwa przypadki, w których zebranie właścicieli lokali może zostać zwołane przez samych właścicieli, a więc bez inicjatywy w tym zakresie zarządu lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w trybie art. 18 ust. 1 u.w.l. Dotyczy to zarówno zwołania zebrania rocznego w sytuacji, gdy nie zostało ono zwołane w terminie ustawowym przez organ lub osoby uprawnione, jak też każdego innego niż roczne zebrania właścicieli lokali, które zwoływane jest wówczas jednak na ich wniosek. I ten drugi przypadek zostanie omówiony w niniejszym artykule.
Przepisy ustawy o własności lokali[1] nakładają na zarząd lub zarządcę, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1 u.w.l. – opisany w przepisach dość ogólnie – obowiązek prowadzenia dla każdej nieruchomości ewidencji pozaksięgowej kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej. Do jakich jednak czynności zobowiązany jest w związku z tym zarząd (zarządca) wspólnoty i w jaki sposób obowiązki te winny być realizowane w sposób prawidłowy i zgodny z przepisami?
Sprawa dotyczy połączenia przez inwestora sąsiadujących ze sobą mieszkań na tej samej kondygnacji we wspólnocie mieszkaniowej (45 lokali). Połączenie miałoby polegać na wykonaniu otworu wielkości drzwi. Mieszkania stanowią i będą stanowiły odrębność prawną – osobne KW. Wykonanie otworu nie będzie się wiązało, w ocenie inwestora, z naruszaniem części wspólnej nieruchomości (okna, drzwi, ściany zewnętrzne). Przejście miałoby jednak zostać wykonane w jednej z wewnętrznych ścian konstrukcyjnych budynku na podstawie dokumentacji utworzonej przez uprawnionego inżyniera budowlanego.
Na podstawie obowiązujących przepisów w zasobach spółdzielni mieszkaniowej może dojść do ukonstytuowania się wspólnoty mieszkaniowej ze wszystkimi wynikającymi z tego tytułu skutkami prawnymi. Jednym z nich może być nawet likwidacja samej spółdzielni mieszkaniowej. W niniejszym artykule omówione zostaną regulacje ustawowe dotyczące trybu i sposobu likwidacji spółdzielni.
Częstokroć zdarza się, iż odbiorcy ciepła rozważają zmianę określonej w umowie na dostawę ciepła i zamówionej mocy cieplnej, która przestała odpowiadać ich potrzebom. Sytuacja jest prosta, gdy umowa przewiduje – dogodne dla odbiorcy – warunki i terminy zmiany. Gorzej, gdy warunki określone w umowie nie odpowiadają w tym zakresie potrzebom odbiorcy, a dostawca ciepła nie jest skłonny do zawarcia aneksu na warunkach zaproponowanych przez odbiorcę.
