Regulacje prawne w aspekcie dostępności obiektów dla osób niepełnosprawnych

Wytyczne ogólne

Zmiany definicyjne w Prawie budowlanym, o których mowa powyżej, dotyczą wprowadzenia szerokiego rozumienia osób niepełnosprawnych poprzez odwołanie do definicji zawartej w Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r. Należy mieć jednak na uwadze, że konieczność zapewnienia dostępu i możliwości użytkowania obiektów użyteczności publicznej oraz mieszkaniowych budownictwa wielorodzinnego osobom niepełnosprawnym funkcjonuje już od dawna, od 1997 roku. To wówczas w art. 5, stanowiącym ogólny przepis, wytyczną Prawa budowlanego, znalazło się zobowiązanie, aby w procesie projektowym i późniejszej eksploatacji uwzględnić potrzeby osób niepełnosprawnych. Ogólny charakter przepisu wskazuje, że będzie miał on znaczenie przy interpretacji przepisów prawa budowlanego. Obowiązki projektanta, inwestora i innych uczestników procesu budowlanego oraz zadania organów będą interpretowane poprzez pryzmat tych zasad ogólnych¹.

Początkowo wytyczna odnosiła się do osób niepełnosprawnych ruchowo, wskazując w szczególności na osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich. Aktualnie jednak wskazaną dostępność dla osób niepełnosprawnych należy rozumieć szeroko jako dostępność dla osób z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami, ponieważ wskazana definicja zawarta w Konwencji odnosi się do wszelkiego rodzaju niepełnosprawności. Konwencja wskazuje, że: „do osób niepełnosprawnych zalicza się osoby, które mają długotrwale naruszoną sprawność fizyczną, psychiczną, intelektualną lub w zakresie zmysłów co może, w oddziaływaniu z różnymi barierami, utrudniać im pełny i skuteczny udział w życiu społecznym, na zasadzie równości z innymi o...