Założenia systemu doręczeń elektronicznych
W polskim systemie prawnym już od dłuższego czasu funkcjonują różne i coraz liczniejsze systemy cyfrowej obsługi rozmaitych postępowań i elektroniczne formy doręczeń. Przykładem takiego rodzaju systemu jest niezbyt przejrzysta platforma ePUAP. Nie umożliwia ona zresztą elektronicznej realizacji wszystkich usług publicznych i nie w każdym urzędzie dana usługa jest dostępna. Sądy rejestrowe obsługują postępowania rejestrowe przez system teleinformatyczny Portal Rejestrów Sądowych (https://prs.ms.gov.pl/), a przedsiębiorcy w komunikacji z urzędami mogą skorzystać z systemów takich jak Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (biznes.gov.pl) oraz platforma e-Urząd Skarbowy (urzadskarbowy.gov.pl).
Celem regulacji jest ujednolicenie i zdefiniowanie zasad wymiany korespondencji z podmiotami publicznymi w relacji z innymi podmiotami publicznymi oraz podmiotami niepublicznymi, w tym z osobami fizycznymi. Usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego ma stanowić domyślny sposób wymiany takiej korespondencji. Podobnie jak przy przesyłkach rejestrowanych, wymiana korespondencji generować będzie potwierdzenia jej nadania lub odbioru. Ideą jest zrównanie skutków przesłania przesyłki w ramach rejestrowanego doręczenia elektronicznego z nadaniem przesyłki rejestrowanej – listu poleconego – albo według założeń ustawy – zrównanie z doręczeniem osobistym.
Doręczenia elektroniczne mają być realizowane przez kwalifikowanych dostawców usług zaufania działających na rynku polskim.
Uzupełnienie tego systemu dla osób wykluczonych cyfrowo stanowi publiczna usługa hybrydowa. W ramach przesyłki hybrydowej podmioty publiczne nadają przesyłkę w postaci elektronicznej, a ta ma być przez operatora konwertowana na formę papierową.
Podstawa prawna i cele regulacji
Podstawą praw...