Tworzenie planu oraz prowadzenie ewidencji robót remontowych i konserwacyjnych w obiekcie budowlanym

Po przeprowadzonych budowlanych kontrolach okresowych, wymaganych przepisami ustawy Prawo budowlane[1], właściciel lub zarządca dysponuje wszelkimi informacjami dotyczącymi stanu technicznego obiektu budowlanego oraz zgłoszonymi faktami o zaistniałych nieprawidłowościach. Jest to punkt wyjścia stworzenia planu robót budowlanych oraz prac, które należy przeprowadzić w obiekcie.

Wytyczne związane z przedmiotowym zagadnieniem znajdują się w rozdziale trzecim rozporządzenia w sprawie warunków użytkowania budynków mieszkalnych[2], zatytułowanym „Remont budynku”. W § 7 ust. 2 roboty te zostały podzielone na trzy podstawowe grupy, które zdefiniowano w § 3:

• konserwacyjne (np. malowanie) – polegające „na wykonywaniu robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku”,
• naprawy bieżące (np. wymiana cieknącej, skorodowanej rury kanalizacyjnej), czyli „okresowe remonty elementów budynku, który ma na celu zapobieganie skutkom zużycia tych elementów i utrzymanie budynku we właściwym stanie technicznym”,
• naprawy główne (np. remont konstrukcji dachu) – „remont polegający na wymianie co najmniej jednego elementu budynku”.

W art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane zdefiniowano remont jako wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyte w stanie pierwotnym. Nie zdefiniowano jednak terminu bieżącej k onserwacji. Z praktyki inżynierskiej wynika, że są to prace drobne, niewymagające sporządzania specjalistycznej dokumentacji technicznej.

Na podstawie wyżej przytoczonych definicji roboty i prace przy obiekcie budowlanym można podzielić na trzy grupy: roboty remontowe istotnie ingerujące w konstrukcję budynku, roboty remontowe mające na c...