Prawo do ulgi mieszkaniowej w PIT

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) zwolnione od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dla możliwości skorzystania z tej ulgi kluczowe jest, aby dochód ze sprzedaży nieruchomości został przeznaczony na „własne cele mieszkaniowe”. Zatem nie wystarcza samo wykazanie, że wydatek mieści się w katalogu wydatków przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, np. na nabycie budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego, gruntu, ale konieczne jest jednoczesne wykazanie, że taki zakup był związany z osiągnięciem przez podatnika jego własnego celu mieszkaniowego.

Termin określony w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT nie może przekroczyć trzech lat i w tym terminie muszą być poniesione wydatki i nastąpić nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Jedynie wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, a szczegółowo w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, pozwala na zastosowanie zwolnienia od opodatkowania. Jeżeli podatnik dokonał spłaty kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe z innych środków niż te, które uzyskał ze sprzedaży nieruchomości, nie można przyjąć, że nabył prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o...