Jakie konsekwencje poniesie właściciel lokalu, gdy nie uiszcza opłat eksploatacyjnych

Pewna spółka jest członkiem wspólnoty mieszkaniowej jako właściciel udziału w lokalu o powierzchni 1520 m kw., stanowiącym odrębną nieruchomość.

W dniu 30 marca 2017 r. wspólnota mieszkaniowa podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia rocznego sprawozdania finansowo-gospodarczego dla nieruchomości wspólnej na rok 2017, ustalającą wysokość stawki na poczet zaliczki na pokrycie kosztów związanych z zarządem nieruchomością wspólną na kwotę 2,59 zł za 1 m2. W okresie od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r.

Ponadto uchwałą z dnia 30 marca 2017 r. ustalono stawkę zaliczki na fundusz remontowy w wysokości 0,21 zł za 1 m kw. w okresie od 1 stycznia 2017 r. do 31 marca 2017 r. oraz 0,50 zł za 1 m2 w okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. Stawki powyższe obowiązywały również od stycznia do kwietnia 2018 roku. Wysokość opłaty z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej przypadająca na wspólnotę wynosi 3936,80 zł miesięcznie (2,59 zł x 1520 m2). Wysokość opłat z tytułu zaliczki na fundusz remontowy przypadająca na wspólnotę wynosiła od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 marca 2017 r. 319,20 zł miesięcznie (0,21 zł x 1520 m2) oraz od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia kwietnia 2018 r. 760 zł miesięcznie.

Rozliczenie faktycznie poniesionych kosztów z zaliczkami na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej oraz funduszu remontowego dokonane przez wspólnotę polegało na zestawieniu przychodów za rok 2017 na poczet utrzymania nieruchomości (które wynosiły 355 937,63 zł), z kosztami które stanowiły 267 972,55 zł. Wspólnota w swoich obliczeniach uwzględniła nadwyżkę na rok 2016 w wysokości 8830,42 zł, a następnie pomniejszyła tę kwotę o 93 561,73 zł, tj. zobowiązanie dłużnika spółki wobec wspólnoty (b...