Dział: Administrowanie

Przepis art. 12 ust. 2 ustawy o własności lokali ma charakter dyspozytywny, a zatem dopuszczalne jest zawarcie między współwłaścicielami umowy o podziale nieruchomości wspólnej, zmieniającej zasady korzystania z tej nieruchomości określone w tym przepisie oraz zasady udziału w pożytkach i przychodach, jak również w podziale wydatków i ciężarów. Podstawę prawną takiej umowy stanowią art. 206 Kodeksu cywilnego i art. 207 Kodeksu cywilnego w związku z art. 1 ust. 2 ustawy o własności lokali i może być ona zawarta jedynie w odniesieniu do odrębnych pomieszczeń wspólnych, które dadzą się podzielić i z których korzystanie nie łączy się ściśle z korzystaniem z lokalu. Dopuszczalne jest w umowie przekazanie nieruchomości wspólnej podzielonej do korzystania tylko niektórym właścicielom lokali, z wyłączeniem z korzystania pozostałych, za ich zgodą – orzekł Sąd Apelacyjny w Warszawie.

Wielokrotnie w praktyce związanej z zarządzaniem czy administrowaniem nieruchomością wspólną zarząd lub zarządca (administrator) staje przed dylematem dopuszczalności umieszczania na terenie nieruchomości wspólnej – w sposób widoczny dla mieszkańców – różnego rodzaju tablic informacyjnych, ogłoszeń, apeli czy plakatów. Dotyczy to zarówno informacji pochodzących od samego zarządu (zarządcy), jak i komunikatów, które chciałyby upowszechnić osoby trzecie (będące członkami wspólnoty mieszkaniowej lub spoza ich grona).

Zgodnie z przyjętą przez Sejm ustawą z dnia 7 lipca 2023 roku o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw, ruszyła w końcu długo zapowiadana reforma planowania przestrzennego. Zgodnie z zapowiedziami reforma jest daleko idąca, ale nie na tyle, żeby już teraz wprowadzać zmiany nową ustawą. Zdecydowano się na uchwalenie ustawy nowelizującej przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a nie, jak zapowiadano, na PRZYJĘCIE NOWEJ, KTÓRA ZASTĄPI AKTUALNIE OBOWIĄZUJĄCĄ Z perspektywy indywidualnego inwestora wprowadzono istotne zmiany w zakresie bardzo popularnych decyzji o warunkach zabudowy.

Przewodnik po rodzajach inwestycji budowlanych oraz ich kategoryzacji.

Przepisy ustawy o własności lokali[1] posługują się własną definicją pomieszczeń przynależnych, którą należy odróżnić od samego pojęcia części składowych nieruchomości (w tym lokalowej).

W niniejszym artykule chcę poruszyć temat wykonywania napraw przez osoby, które nie mają odpowiednich kwalifikacji, a przede wszystkim powiedzieć o skutkach wykonywanych przez NIE prac.

Przepisy ustawy o własności lokali1 dopuszczają możliwość ustanowienia przez dotychczasowego właściciela nieruchomości wyjściowej (np. dewelopera) odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży nie tylko na rzecz osoby trzeciej, lecz również dla samego siebie. W niniejszym artykule omówiony zostanie sposób takiego wyodrębnienia i jego skutki.

Rozpoczęcie prac budowlanych przed rozstrzygnięciem sprawy ze skargi na decyzję o pozwoleniu na budowę odbywa się zawsze na wyłączne ryzyko inwestora, który ma świadomość zaskarżenia decyzji i – w razie uwzględnienia odwołania – możliwości jej uchylenia. Zatem to inwestor zobowiązany będzie do przywrócenia stanu poprzedniego na własny koszt w razie wyeliminowania pozwolenia na budowę z obrotu prawnego.