Wykonanie zastępcze prac budowlanych w świetle podatku VAT

Istotą wykonania zastępczego jest podjęcie przez inwestora czynności zmierzających do wykonania zobowiązania zgodnie z jego treścią, w wypadku, gdy dłużnik jest w zwłoce ze spełnieniem świadczenia. Wykonanie zastępcze zmierza zatem do zaspokojenia inwestora zgodnie z treścią zobowiązania, lecz samo nie jest spełnieniem świadczenia, a jedynie surogatem świadczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2000 roku, sygn. akt: III CKN 441/00). Wykonanie zastępcze zostało uregulowane w art. 480 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, w razie zwłoki dłużnika w wykonaniu zobowiązania czynienia (czyli np. wykonania usługi lub dostarczenia towaru), wierzyciel może żądać sądowego upoważnienia do wykonania czynności na koszt dłużnika. Przepis ten należy do tzw. norm dyspozytywnych. Oznacza to, że strony umowy mogą odmiennie uregulować przesłanki wykonania zastępczego, jak również mogą wyeliminować w umowie konieczność uzyskania przez wierzyciela zgody sądu.

Inwestor nie jest związany stawkami prac, które wynikają z umowy wiążącej go z nierzetelnym wykonawcą, stąd też koszty wykonania zastępczego mogą być wyższe niż gdyby je realizował nierzetelny wykonawca. Inwestor nie ma jednak pełnej dowolności w ustalaniu kosztów wykonania zastępczego. Nie mogą być one nadmierne, powinny być określone w wartościach rynkowych. Powierzenie wykonania zastępczego...