Czy deweloper może zaliczyć mieszkania na wynajem i rekreacyjne do samodzielnych lokali mieszkalnych na cele niższej stawki VAT?

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Dla oceny, czy dany lokal jest lokalem mieszkalnym, nie wystarczy, jeśli jako lokal rekreacyjny lub wypoczynkowy, a co za tym idzie użytkowy, spełnia warunki techniczne lokalu mieszkalnego. Z preferencji bowiem może jedynie korzystać lokal spełniający definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego. O tym zaś przesądza, zgodnie z przywołanym art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali, treść zaświadczenia wydanego przez starostę, a dodatkowo także treść aktu notarialnego, gdzie określa się przedmiot sprzedaży (lokal użytkowy lub lokal mieszkalny) – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

W sprawie rozpoznanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 9 lutego 2023 r. (sygn. akt: I SA/Wr 344/22) spółka prowadziła działalność deweloperską i budowała kompleks apartamentowo-hotelowy oraz sprzedawała w budynkach mieszkania, miejsca garażowe i parkingowe, na podstawie umów deweloperskich zawieranych w formie aktów notarialnych, w których określano, że przedmiotem sprzedaży są lokale mieszkalne. Cenę sprzedaży przyjmowano w kwotach brutto z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku VAT 8%. W wystawianych fakturach sprzedaży zamieszczano informację, że dotyczą one przedpłat na mieszkania. Sprzedaż miejsc garażowych i parkingowych opodatkowano stawką VAT 23%...