W treści pozwu powód wskazywał, że zauważył na klatce schodowej na parterze kamerę, która swoim zasięgiem obejmuje drzwi wejściowe do mieszkania, które zajmuje razem z rodziną na podstawie decyzji przydziałowej z 1986 roku. Powód przedstawił swoje przekonanie, że kamery zostały zainstalowane w celu sprawdzania przez pozwaną, kto do kogo przychodzi, czy w lokalu nocuje ktoś spoza lokatorów, kto odwiedza lokatorów, a zatem w przekonaniu powoda pozwana spółka chciała mieć całkowitą informację o lokatorach, a zwłaszcza o nim –
z uwagi na istniejący pomiędzy stronami konflikt. W treści pozwu wskazano, iż powód nigdy nie zgadzał się na zainstalowanie kamery monitorującej, a instalacji dokonali członkowie zarządu pozwanej bez jego wiedzy i zgody oraz bez wiedzy i zgody innych lokatorów kamienicy. Powód wskazał, że montaż kamery stanowi w rezultacie działanie naruszające jego prawo do prywatności oraz prawo do wizerunku.
Powód domagał się usunięcia kamery, przeprosin oraz zapłaty przez pozwaną zadośćuczynienia na wskazany cel społeczny. Przeprosiny miały być zamieszczone na pierwszej stronie lokalnego dziennika, wydrukowane czcionką pogrubioną o rozmiarze 14 o treści: „Jako członkowie zarządu spółki X, właściciela nieruchomości przy Y, w imieniu spółki przepraszamy za naruszenie dóbr osobistych Z w postaci wizerunku i prawa prywatności, poprzez zainstalowanie kamery monitorującej klatkę schodową na parterze nieruchomości oraz rejestrującej drzwi wejściowe do jego mieszkania, podwórza i wejście do piwnicy. Jednocześnie zobowiązujemy się zdemontować wyżej wskazane kamery i oświad...