Postępowanie przed sądami I i II instancji
Spółdzielnia mieszkaniowa wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia zabytków ruchomych, tj. 18 rzeźb, które wpisane zostały do rejestru zabytków, a znajdowały się na terenie leżącym w zasobach mieszkaniowych spółdzielni.
Na skutek przeprowadzonego postępowania ustalono, iż spółdzielnia nabyła własność 18 rzeźb stanowiących zabytki ruchome, a do zasiedzenia – wobec spełnienia warunków formalnych – doszło jeszcze w 1994 r. Odwołując się do art. 174 § 1 k.c.[1], wskazano, iż posiadacz rzeczy ruchomej niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze. Przy czym ustawodawca przesądził, iż zasiedzenie nie następuje w odniesieniu do rzeczy wpisanej do krajowego rejestru utraconych dóbr kultury, gdzie wyjątek ten (zawarty w § 2 powołanego przepisu) został wprowadzony dopiero w drodze nowelizacji przepisów k.c., która weszła w życie w dniu 21 czerwca 2015 r. i ujęta zos...