Jak wygląda sytuacja z zarządzaniem nowym budynkiem mieszkalnym – na podstawie wskazania zarządcy w akcie notarialnym przez dewelopera w okresie pomiędzy pierwszym aktem notarialnym przenoszącym własność a momentem faktycznego utworzenia księgi wieczystej lokalu, a co za tym idzie – jego wyodrębnieniem?
Dział: Administrowanie
O sprzedaży gruntów spółdzielnia może decydować samodzielnie tylko w stosunku do nieruchomości, których jest jedynym właścicielem, a nie w stosunku do nieruchomości, której jest tylko jednym ze współwłaścicieli. Zatem jeżeli spółdzielnia mieszkaniowa chce na danym gruncie prowadzić inwestycje, musi najpierw stać się jedynym właścicielem.
W budynku – obok lokali mieszkalnych – znajdują się należące do dewelopera lokale usługowe. W jednym z nich deweloper otwiera przedszkole, a w pobliżu lokalu (działka pod plac zabaw nie należy do wspólnoty) chce stworzyć plac zabaw dla dzieci z przedszkola. Mieszkańcy są oburzeni faktem, że przed ich oknami będzie plac zabaw dla przedszkola i problem z miejscami postojowymi. Co w takiej sytuacji może zrobić administrator budynku?
Zarządca Wspólnoty Mieszkaniowej dopatrzył się w dokumentacji przekazanej przez dewelopera, że brakuje jednej decyzji z PINB-u dotyczącej pozwolenia na użytkowanie miejsc postojowych. Mimo przekazania deweloperowi informacji o braku tej decyzji, ten nie reagował. W związku z tym zarządca skontaktował się z PINB z prośbą o przekazanie ww. decyzji, który z kolei pismo wspólnoty nawołujące do przekazania przedmiotowej decyzji przekierował do dewelopera. Dalszy brak odpowiedzi ze strony dewelopera zmusił wspólnotę do ponownego wystosowania pisma do PINB-u, aby pomógł im w wyegzekwowaniu tej decyzji. PINB odpowiedział, że sprawy te nie należą do kompetencji organu i że pozostaje wspólnocie założenie sprawy sądowej. Czy w tej sytuacji istnieje jakaś inna droga, poza sądową, by wspólnota otrzymała ww. decyzję od dewelopera?
Utrzymujące się warunki makroekonomiczne sprawiają, że dużą popularnością cieszą się inwestycje w lokale mieszkalne przeznaczone do dalszego wynajmu. Powiększa się grupa wynajmujących, ale nie zawsze mają oni świadomość, gdzie przebiega linia podziału odpowiedzialności za stan wynajmowanego lokalu.
W wyroku z dnia 26 czerwca 2020 r.1 Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, iż przepis § 18 ust. 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, nakładający obowiązek urządzenia – stosownie do przeznaczenia działki budowlanej i sposobu jej zabudowy – stanowisk postojowych dla samochodów, użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również stanowisk postojowych dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, nie wskazuje jednoznacznie liczby miejsc parkingowych jaka, powinna zostać zaprojektowana dla konkretnego budynku.
Część wspólnot mieszkaniowych, które mają do czynienia z zadłużonymi lokalami podejmuje próby odcięcia dłużnikowi mediów, traktując to jako sposób wymuszenia na dłużniku zapłaty zaległości. Jednak jest to działanie sprzeczne z prawem, nawet jeżeli wspólnoty kierują się zasadami ustawy Prawo energetyczne i ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy Prawo spółdzielcze wprowadziła szereg zmian. Między innymi pojawiło się pytanie, czy osoby posiadające ekspektatywę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w dniu 9 września 2017 r. będą członkami spółdzielni, czy też nie.
Stan współwłasności nieruchomości, kiedy prawo własności do nieruchomości przysługuje kilku osobom, jest zjawiskiem powszechnym. W odniesieniu do nieruchomości mieszkalnych wielo-lokalowych można by wręcz powiedzieć, że jest to stan naturalny. W tego rodzaju zabudowie – niemal z pewnością w przypadku nowych budynków urządzanych przez dewelopera – stan prawny najczęściej odpowiada stanowi faktycznemu, a współwłaściciele nieruchomości wspólnej współpracują w ramach wspólnoty mieszkaniowej na podstawie ustawy o własności lokali i wydanych na jej podstawie uchwał.
Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia ka- nalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanali- zacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.
Zarząd lub zarządca jest zobowiązany zwoływać zebranie ogółu właścicieli lokali co najmniej raz w roku, którego przedmiotem powinno być w szczególności sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium. W tej sytuacji w wielu przypadkach pojawia się pytanie – czy projekt uchwały ma być podpisany przez zarząd, czy nie?
Temat samowoli budowlanych był przedmiotem zainteresowania ustawodawcy już od jakiegoś czasu. Kolejne projekty ustaw zmierzały do tego, aby ułatwić proces ich legalizacji, stworzyć możliwość doprowadzenia nieruchomości do stanu zgodnego z prawem, przy możliwie najmniejszym obciążeniu finansowym dla inwestorów. Proponowano, aby nie zawsze konieczność legalizacji wiązała się z dotkliwie wysoką opłatą legalizacyjną, ponieważ to głównie ona odstraszała inwestorów i właścicieli nieruchomości od prowadzenia tego rodzaju postępowań.